Hatıralarımızın amacı geçmişi yad etmekten çok bunların yeniden sergilenmesinde vereceğimiz tepkiler ve geçmişin gözden geçirilerek sorgulanmasıdır.Edindiğimiz tecrübe ve yaptığımız hataların tekrarlanmaması adına beynimize güvenmeliyiz.İyi-kötü hatıraların silindiği bir beyinde geçmişinden ders almak veya toplum içinde olumlu olarak nitelendirilecek davranışları sergileyebilmekten söz edebilir miyiz?

27 yaşındaki Yoon Do-Joon zihinsel engeli olan,geçmişini tam anlamıyla hatırlayamayan saf bir 'çocuk'tur.Kimi zaman arkadaşının ondan faydalandığı anlar oluyor,kimi zaman toplumun yüksek itibarlı insanları karşısında haklıyken suçlu duruma düşebiliyor.Neyseki hayatındaki bazı açıkları ona düşkün olan annesi kapatıyor.Zihinsel sorunları olan bir genç annesi olarak üzerine düşen herşeyi yapan,geçimini sağlamak adına işini yaparken bir gözlede oğlunu takip eden bir anne.Lakin tek kusuru fazla anlayışlı olması.Oğluna sözünü geçirememesi anne karakteri adına söyleyebiliceğimiz tek kusur.Eve sarhoş döndüğü bir gece yolda gördüğü kıza laf atan Yoon Do-Joon ertesi gün kızla karşılaştığı yerde kızın ölü bulunması ve yanında taşıdığı golf toplarından birinin olay mahalinde bulunması sebebiyle görünürdeki tek sanık olmuştur.Zihinsel engelli olması,ortada başka delillerin olmaması ve polis teşkilatının olayın üzerini çabucak kapatmayı istemesi sonucu hapse mahkum olan bir genç olmuştur.

Anne ise oğlunun suçsuz olduğuna inanmaktadır.Onun için Do-joon öldürmeyi akıl edemiyecek zararsız bir çocuktur.Annelik içgüdüsü ve oğluna olan sevgisi nedeniyle suçsuzluğunu kanıtlamak adına deliller arar.Bu yolun onu ters tarafa sürüklediği anlarda oluyor fakat her adım onu gerçeğe biraz daha yaklaştırır.Anne katilin peşindeyken bizde annenin peşinde sürükleniyoruz.Oğlunu koşulsuz korumak isteyen annenin en iyi yaptığı iş ise akupunkturla kötü hatıraları insanların beyninden silmektir.Madeo insanı rahatsız eden sonuyla oldukça çarpıcı bir yapım.

Yönetmen Bong Joon-Ho bundan önce Gwoemul (The Host) ve Salinui Chueok (Memories of Murder) gibi Kore'de ses getirmiş filmlerin yönetmenliğini yapmış bir isim.Özellikle Memories of Murder'ın gerçek bir hikayeden esinlenilerek yapılmış olması ve yönetmenin çarpıcı bir dille bu hikayeyi anlatmış olması onun adını diğer ülkelerde de duyurmasına vesile olmuştur.Filmde polis teşkilatının gene bu şekilde zihinsel engeli olan bir gence suç yüklemesi vardı.Bu yönüyle bakarsak yönetmen Kore polislerinin ve mahkemelerinin olayları derinlemesine incelemeden sanıkları suçlu tayin ettiğine dair hikayeler anlatarak bu kurumları eleştirmektedir.Her iki filminde ortak yönü bu diyebiliriz.Ayrıca polis teşkilatı içindeki sanıklara şiddet uygulama ve suçu zorla kabul ettirmede bir diğer eleştirdiği yönler.Bunları yaparken kimi zaman mizahi diyebiliceğimiz bir dili kullanarak anlatımın daha yapay olmasını sağlıyor.Madeo Asya'nın Oscarları sayılabilicek olan Asia Pacific Screen Awards'ta en iyi kadın oyuncu dalında anne karakterini canlandıran Hye-ja Kim'e ödül kazandırmıştır.

0 serzeniş: